Salamualaik...
Awak,
Saya ta taw nape tetiba saya leh jadi senyap dengan awak ?
Saya ta taw nape tetibe saya ta de aty nak berbalas mesej dengan awak ?
Saya ta taw mane pegi kekuatan yang selalu saya bagi pada awak bila awak ada masalah dengan dia ?
Saya ta taw nape saya ilang mood untuk berhubung dengan awak macam selalu ?
Banyak yang saya ta taw...
Tapi saya taw sesuatu...
Taw yang kekuatan yang saya kata hilang tue sentiasa ada untuk awak...
Taw yang setiap titip doa saya ada bersama perjalanan awak macam kawan2 saya yang lain...
Taw yang awak boleh lalui kehidupan awak yang selalu "hilang"...
Taw yang awak sebenarnya kuat untuk menjalani life awak yang selalu saya nampak kosong...
Itu sebab,
Saya pergi sebentar,
Jujurnya saya ta bersama sape2 yang buat saya selalu ta reply mesej awak,
Saya ade ditempat saya seperti selalu,
Ta kan pergi jika ta disuruh,
Ta kan stay kalau ta diminta,
Cuma ta de sebab kenapa tetibe saya rasa saya nak menjauh,
Jujurnya saya sayang awak,
Sebagai kawan n sahabat n adik yang dekat dengan kehidupan saya,
Saya ta pernah kan ucap benda neyh sepanjang tempoh persahabatan kita,
Sebabnya saya ta nak kene marah,
Macam awak pernah marah kat saya sebab statement yang saya rase awak ta patut marah pown,
Hahahaha... kelakar gela masa tue,
Sampai 3 hari ta bertegur sape...apekah kan ??
Masa 3 bulan setengah bukan satu tempoh yang panjang untuk saya serasi bersama awak,
Cuma ntah...
Tetibe saya rasa...
" awak ta mintak saya jauh, tapi sebenarnya awak da jauhkan saya dengan awak "
Nota kaki :
>> Maafkan saya...saya rase ini kali kedua saya kecikkan aty awak... Tapi kehilangan saya pown musti awak ta rase kan.... Sebab saya da tinggalkan kekuatan saya bersama awak... Awak... Sabar itu kunci segalanya...Jangan lemah dengan ape yang awak hadapi... Sejujurnya, saya ta suke nak baca status FB awak yang sedih2...mane budak yang suke cakap laju, merapu dan gelak kuat2 bila berbual dengan saya... Ohh my... Jangan biar usia awak dituakan dengan masalah awak....
0 typewriter yang prihatin:
Post a Comment